“We zijn nog altijd bijzonder boos.” Dat liet Erik Van Espen dinsdag in de Kamer optekenen. Hij lichtte de open brief toe die de familie publiceerde naar aanleiding van de vierde verjaardag van de moord op Julie Van Espen. In de brief staat een prioriteitenlijst voor Justitie. En het Vlaams Belang sloot zich woensdag aan bij die eisen. “Stuk voor stuk zullen de prioriteiten immers zorgen voor een veiligere samenleving.”
Julie Van Espen werd in 2019 brutaal verkracht en vermoord door veroordeelde zedencrimineel Steve Bakelmans. Bakelmans werd nochtans zelfs zo laat als in 2017 veroordeeld wegens een andere verkrachting, maar zijn onmiddellijke aanhouding werd niet nodig geacht, ondanks dat de vader van Bakelmans vele malen de autoriteiten had proberen waarschuwen voor zijn zoon.
“Ik verzeker u, we zijn nog bijzonder boos”
“Soms vragen vrienden en familie of er nog boosheid is”, zo stak vader-Van Espen van wal dinsdag in de Kamer. “Ik verzeker u, die is er nog altijd. We zijn nog altijd bijzonder boos, omdat er in nasleep van de moord op Julie niemand binnen de magistratuur verantwoordelijkheid nam. We kregen nauwelijks ondersteuning vanuit Justitie.”
In de open brief die Erik Van Espen voorlegde staan zeven prioriteiten die bestaan uit een hervorming van het tuchtrecht, verdere digitalisering, verplichte opvolging en therapie voor daders van seksueel geweld, sensibilisering over grensoverschrijdend gedrag, uitbreiding van het aantal zorgcentra seksueel geweld, een betere doorgedreven opleiding voor politie en justitie op het vlak van seksueel geweld en de ontwikkeling van een risicotaxatie-instrument en tot slot de regel dat procedures over zedenzaken in principe achter gesloten deuren zouden moeten verlopen.
Marijke Dillen, Kamerlid voor het Vlaams Belang, schaart zich volledig achter de lijst. “We kunnen deze volledig onderschrijven”, zo liet Dillen woensdag weten. “Stuk voor stuk zullen de prioriteiten immers zorgen voor een veiligere samenleving. […] Bovendien hebben we in het verleden verschillende wetsvoorstellen ingediend die regelrecht tegemoet komen aan deze prioriteiten. Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan de invoering van de verplichte terbeschikkingstelling, waardoor een veroordeelde als een extra straf onder toezicht van de strafuitvoeringsrechtbank kan komen te staan.”
