Amper 27 procent van de Vlamingen steunt Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) als regeringsleider, en het vertrouwen in zijn coalitie is gedaald tot 33 procent. Diezelfde centrumrechtse coalitie haalt in de peilingen bovendien al lang geen meerderheid meer. Net voor het zomerreces haalt HUMO de rode pen boven om ook de Vlaamse regering met het schaamrood op de wangen naar huis te sturen.
“Jan Jambon is een nogal tragische figuur. Hij moest de grijze Geert Bourgeois (N-VA) vervangen, het volk enthousiasmeren en tonen dat Vlaanderen wél werkt, in tegenstelling tot het federale niveau”, begint prof. dr. Dave Sinardet (politicoloog VUB) vlijmscherp de analyse. “Maar ‘Sterke Jan’ werd algauw ‘Slappe Jan’. Voor een Vlaams-nationalist zoals hij moet het pijnlijk zijn dat hij zijn top bereikte als Belgisch vicepremier, terwijl het Vlaamse leiderschap zijn ondergang inluidde.”
Volgens de politicoloog zou Jambon het echter makkelijker hebben dan premier Alexander De Croo (Open Vld) daar hij de leider is van de grootste partij en geen monsterverbond van zeven ideologisch uiteenlopende partijen bijeen dient te houden. In tegenstelling tot het federale niveau, zit Vlaanderen er budgettair beter voor.
Hete hangijzers blijven onaangepakt
Jambon gaat er prat op dat de Vlaamse regering er wel in slaagt akkoorden te sluiten, maar deze overtuigen niet volgens prof. dr. Sinardet. “De mobiliteit blijft een ramp. De stikstofdeal is zeer wankel. En de bouwshift wordt door de regering zelf ondermijnd, omdat grondeigenaars die hun grond niet meer mogen bebouwen zo royaal worden gecompenseerd dat het onbetaalbaar wordt.” Bovendien blijven de noden in de zorg en het onderwijs alsmaar toenemen.
Waar Jambon zichzelf, volgens prof. dr. Carl Devos (politicoloog UGent) wel op de borst mag kloppen als ‘Sterke Jan’, is op vlak van de Vlaamse werkgelegenheidsgraad die de 80 procent benadert en de begroting die onder controle is. Bij dat laatste botst hij echter op de limieten van besparingen. Sommige beleidsdomeinen kampen met een tekort aan kennis gezien er zoveel ambtenaren afgevloeid zijn, en dan komen de dure consultants in het spel.
Jambon mag met een regering die naar de eindmeet strompelt en hete hangijzers onvoldoende aanpakt met een rapport van vijf op tien de zomer in.
