Op vrijdagavond kreeg Tom Van Grieken de gelegenheid om in het VRT-programma De Afspraak de politieke gebeurtenissen van de afgelopen week te bespreken. Er werd onder andere gesproken over omvolking en het hoge aantal mensen met een migratieachtergrond in België. Ook kwamen onderwerpen zoals partijfinanciering en het begin van de sperperiode ter sprake, die uitvoerig werden besproken.
Tijdens het debat verdedigde Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken de standpunten van zijn partij, met name op het gebied van partijdotaties. Hij pleit ervoor deze financiering voor partijen te halveren, zowel voor grote als kleine partijen. “Een gelijk speelveld is een goede zaak. Ik ben ooit begonnen als voorzitter van de kleinste partij, en dan is het fijn dat de groten niet massaal kunnen uitgeven. Maar er blijven verschillen, een grote partij kan significant meer uitgeven”, zegt hij.
Volgens Van Grieken zijn niet de centen het belangrijkste tijdens een campagne, maar wel de goede ideeën van de partij. “Wanneer men een slecht product heeft, mag men nog zoveel aan social media uitgeven: het zal niet verkopen. Het begint met een goed idee. Wij hanteerden het principe dat we wat organisch goed gaat een duwtje krijgt”, zegt de voorzitter nog. Als voorbeeld hiervan werden de billboards die het Vlaams Blok destijds gebruikte aangehaald. Ondanks een beperkte zendtijd en het ontbreken van sociale media werd deze partij toch de grootste, uitsluitend door haar ideeën. Van Grieken benadrukt ook dat sociale media veel milieuvriendelijker is dan bijvoorbeeld flyeren.
Migratie
Hierna werd er gesproken over de omvolking en de multiculturele samenleving. Van Grieken benadrukte dat het Vlaams Belang zich zorgen maakt over de vervreemding van de samenleving. Hij pleit consequent voor een stop op migratie, vooral als het gaat om het binnenhalen van niet-Europese migranten. Het woord ‘omvolking’ alleen al roept veel reacties op. Van Grieken ziet hier geen probleem in. Hij verklaart dat zijn partij niet specifiek campagne voert over omvolking.
Deze realiteit omtrent de omvolking kaart hij aan met een voorbeeld. “De laatste bakker in mijn oude straat waar ik opgegroeid ben is weg. De linksen noemen dat dat superdiversiteit, maar wij noemen dat omvolking.”
