Het aantal mensen dat in België afhankelijk is van een leefloon is in 15 jaar tijd meer dan verdubbeld. Het aantal steeg van 80.579 leefloners in 2007 tot 164.054 in 2024. De coronacrisis zorgde voor een piek, maar sinds 2022 is opnieuw een sterke stijging merkbaar. Deze toename zorgt voor een stevige financiële druk: in 2023 werd 2 miljard euro uitgegeven aan leeflonen, tegen 1,4 miljard in 2019. Dat meldt VRT NWS.
De stijging is niet overal gelijk: in Vlaanderen ontvangt 0,6 procent van de bevolking een leefloon, in Wallonië is dat 2 procent en in Brussel zelfs 3,8 procent. Daarbij zouden bepaalde oorzaken zoals oorzaken zoals gezinsverdunning, meer studerende jongeren met een leefloon en een strengere sociale zekerheid een rol spelen.
Volgens econoom Ivan Van de Cloot speelt migratie daarbij een bijzonder grote rol. Vooral in gemeenten met veel nieuwkomers van buiten de EU zou dat merkbaar zijn, hetgeen ook Tom Van Grieken (Vlaams Belang) opmerkt op X.
Oorzaak? 52,2% v/d leeflonen gaat naar niet-Belgen
Gevolg? https://t.co/0GXTRgMdpQ— Tom Van Grieken (@tomvangrieken) November 20, 2024
Toekomstige druk op het systeem
De kosten blijven stijgen door indexeringen en beleidskeuzes om het leefloon te verhogen. Bovendien dreigt een eventuele beperking van werkloosheidsuitkeringen in de tijd tot 90.000 extra leefloners te leiden, met een geschatte meerkost van 1 miljard euro. Professor Wim Van Lancker waarschuwt dat dit zonder hervorming van OCMW’s kan leiden tot overbelasting van maatschappelijke assistenten, die nu al moeite hebben dossiers op te volgen.
Lees ook: