Oud-Kamervoorzitters Siegfried Bracke (N-VA) en Herman De Croo (Open Vld) kregen samen met enkele hoge ambtenaren jarenlange onwettige pensioenextra’s uitgekeerd. Terwijl de Open Vld de jongste jaren een stijging van het pensioen voor de hardwerkende Vlaming tegenhield wegens ‘geen geld’ werd door diezelfde liberale partij mee een constructie opgezet om de eigen zakken wat extra te vullen. Onder druk van het Vlaams Belang heeft de Kamer alsnog beslist om de onterecht uitgekeerde gelden terug te vorderen. Dat schrijft Barbara Pas in haar maandelijkse column ‘Belgistan’.
In 1978 werd met het Wijninckx-plafond een maximum van 7.800 euro bruto per maand voor het pensioen van de ambtenaren vastgelegd. Maar met zo’n habbekrats kan een heer van stand uiteraard niet leven. Het kost wel wat, om dagelijks te paard je Brakelse landerijen af te rijden om de onderdanen te gaan groeten; of om je villa in Zuid-Afrika te onderhouden.
Daarom werd door enkele gewezen hoge ambtenaren een systeem uitgewerkt om zichzelf en enkele oud-Kamervoorzitters een extra envelopje van duizenden euro’s per maand cadeau te doen. Onder hen oud-Kamervoorzitters Siegfried Bracke (N-VA) en Herman De Croo (Open Vld) – vader van. Die laatste had het ook al zo geregeld dat hij als gewezen Kamervoorzitter, zolang hij verkozen was in De Kamer, nog een beroep zou kunnen doen op een wagen-met-chauffeur. Voor als het paard te moe is, ongetwijfeld.
Geen onderzoekscommissie naar Bracke en co
Maar niet enkel Bracke en De Croo hebben boter op het hoofd. Het hele systeem kwam er onder het goedkeurende oog van het zogenaamde College van Quaestoren, met daarin ook Franstalige liberalen, cd&v’ers (toen nog CVP’ers), en natuurlijk – hoe kan het ook anders – socialisten. Want geen financieel schandaal is compleet zonder dat er socialisten bij betrokken zijn.
Dat zowat alle partijen behalve het Vlaams Belang al decennialang met hun grijpgrage handen mee in de grabbelton zitten, verklaart waarschijnlijk waarom de meerderheidspartijen én de N-VA zich stevig hebben verzet tegen het oprichten van een parlementaire onderzoekscommissie hierover. Mocht de waarheid boven water komen, zouden de desastreuze peilingen voor sommige partijen wel eens worden overtroffen door de realiteit.
Tot de laatste cent!
In eerste instantie wou De Croo met een brede geste het gestolen geld ‘cadeau’ doen aan een goed doel – waardoor hij het nog eens fiscaal in mindering kan brengen voor zijn belastingen - terwijl Bracke zichzelf in een vrije tribune zelfs in de slachtofferrol wentelde. En ook Kamervoorzitter Éliane Tillieux (PS) wou het allemaal eigenlijk liever blauw-blauw laten, want het geld juridisch terugvorderen zou volgens haar ‘te omslachtig’ worden.
Maar dat was natuurlijk zonder het Vlaams Belang gerekend. De onterecht ontvangen gelden moeten wat ons betreft integraal worden terugbetaald. Tot op de laatste cent. En er moet dringend duidelijkheid komen over wie deze regeling heeft uitgewerkt én hoe die zo lang kon verborgen blijven. Door de aanhoudende druk van het Vlaams Belang in dit dossier besloot de Kamer alsnog om het juridische pad te bewandelen, en het geld terug te vorderen. Oppositie voeren loont, zoveel is duidelijk.
Lijken uit de kast
Het is nog maar de vraag hoeveel van dit soort lijken er nog uit de kast zullen vallen. Zo werd onlangs bekend dat de Kamer zes jaar geleden een bestelling plaatste voor een nieuwe website. Kostprijs: 159.000 euro. Zes jaar later is de website er nog steeds niet…maar werd al wel 700.000 euro voor het project betaald.
Dus mocht u zich afvragen waar de poen voor uw pensioenverhoging zit: in de zakken van De Croo en Bracke, én in een website die niet bestaat.
