Gisteren werden prominenten van de Waalse partijen MR, PS en Les Engagés in ‘C’est pas tous les jours dimanche‘ gevraagd of een confederaal staatsmodel, naar wens van de N-VA, wenselijk is na de verkiezingen van 2024. Het antwoord was unaniem: geen van de partijen vindt confederalisme een goede zaak.
Volgens Maxime Prévot, voorzitter van Les Engagés dient men aan de Waalse zijde de situatie objectief te benaderen. “We kunnen ons niet de luxe veroorloven om het confederalisme te overwegen”, klinkt het. De achterliggende redenering is duidelijk financieel. Zo haalt hij de schuldgraad van Wallonië aan, en verwijst hij naar de grotere bijdrage die Vlaanderen levert binnen het Belgische bestel.
De Waalse minister van Begroting, Adrien Dolimont (MR), minimaliseert de Waalse schuldgraad en wijst erop dat het steeds beter gaat. Maar als puntje bij paaltje komt, sluit hij aan bij Prévot. Dolimont verbloemt de zaken en wil niet gezegd hebben dat het een kwestie van geld is. “We mogen onze waarden niet uitverkopen. We moeten Wallonië herwaarderen”, maar dat dan toch in een Belgische context.
N-VA-droom blijkt utopie
De kranten en online nieuwsredacties stonden er de afgelopen week bol van: de N-VA kijkt federaal richting de PS om het confederalisme te ontdooien. PS-voorzitter Paul Magnette reageerde eerder al op de wens van N-VA-voorzitter Bart De Wever om een ‘minikabinet’ te vormen dat de PS geen partner zal zijn voor een confederale hervorming van België.
Deze houding werd bevestigd door minister van Pensioenen Karine Lalieux (PS). “Het betekent separatisme, het heeft geen zin. Wij zijn voor een volwassen federalisme, we hebben Belgische solidariteit nodig.”
De N-VA blijft halsstarrig vasthouden aan haar confederalistische droom. Echter lijkt het uit te draaien op een koortsdroom, daar er ruimschoots onvoldoende partners zijn om aan de daartoe benodigde meerderheid te komen.
