De federale onderhandelaars hebben een zoveelste deadline gemist, en het is duidelijk dat voor Kerst geen volwaardige begroting meer goedgekeurd zal worden. En fundamenteler: er zitten helemaal geen écht structurele hervormingen in de pijplijn. Die pijnlijke analyse maakt Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken in zijn column voor V-NIEUWS ‘Res Publica’.
Het rechtse en Vlaamse signaal van de kiezer wordt genegeerd, en de consequentie is dat de Vlaming alweer verliest. Geen splitsing van de sociale zekerheid. Geen splitsing van de fiscaliteit. Meer van hetzelfde en dus minder voor de Vlamingen.
Want dat is en blijft de fundamentele realiteit van de Belgische constructie: hoeveel je bínnen die constructie ook hervormt, telkens zullen de Vlamingen de rekening moeten betalen. Dat is een onvermijdelijk gevolg van het feit dat enerzijds veel meer Vlamingen aan het werk zijn en het economisch zwaartepunt in Vlaanderen ligt, en anderzijds dat Wallonië talloze uitgaven kan doen zonder verantwoordelijk te zijn voor de eigen inkomsten. Die inkomsten komen immers voornamelijk van de federale regering. En de federale regering draait dan weer voornamelijk op Vlaams belastinggeld. De Belgische vicieuze cirkel blijft altijd rond en wordt nooit vierkant, hoeveel je ook rommelt in de marge.
“Snel een zakenkabinet om de begroting op orde te zetten” en “confederalisme of niets”. Dat waren de beloftes van De Wever. Maar er komt geen hervormingskabinet, maar een stilstandsclub. En er komt geen confederalisme: er komt helemaal niets. Er wordt in de modder geploeterd, maar het Belgisch moeras wordt nooit drooggelegd. Sander Loones is een communautair wielerkampioen, maar zijn partij laat hem het kampioenschap op een hometrainer rijden.
Voor die chaos en die luchtkastelen is er slechts één alternatief. Het Vlaams Belang. Wij staan wél consequent achter onze standpunten en achter onze mensen. Wij staan grondige hervormingen voor die wél aan het Belgische systeem durven raken. Door Vlaams geld weer in Vlaamse handen te nemen en de stroom van maar liefst 13 miljard euro per jaar, meer dan 4.000 euro per werkende Vlaming, droog te leggen. Enkel zo kunnen we de broodnodige zuurstof geven aan ons Vlaanderen, waar het leven steeds duurder wordt en werken steeds minder loont.
Vlaamse stemmen dienen om de Vlaamse belangen te dienen. Échte politiek gaat niet over het spel van de Wetstraat, maar over de noden van de bevolking oplossen.