Sven Pichal, de voormalige radiopresentator, wordt beschuldigd van bezit en verspreiding van beelden van kindermisbruik. Hij toont weinig tekenen van spijt. Na zijn arrestatie stuurde hij een brief naar Heidi De Pauw, voormalig CEO van Child Focus. In die brief klaagt hij vooral over media-aandacht en vermeende lekken naar de pers. Dat meldt HLN.
In plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor zijn handelingen, koos Pichal ervoor om in zijn brief vooral te klagen over de negatieve berichtgeving rond zijn zaak. De Pauw beschrijft in haar boek Tussen gruwel en hoop dat de eerste regels van zijn brief uitsluitend uit verwijten bestonden over de lekken naar de pers. De radiopresentator weigerde om naar zichzelf te kijken en liet geen enkel teken van zelfreflectie zien. De focus lag enkel op hoe hij zich als slachtoffer zag van de media-aandacht.
Geen schuldbesef, maar een klaagzang
Heidi De Pauw voelde als criminologe even de verleiding om Pichal te ontmoeten en zijn gedrag te doorgronden. Ze wilde begrijpen hoe iemand zoiets gruwelijks kon doen. “Misschien is eindelijk de dag gekomen dat het duidelijk wordt voor mij, als criminologe, waarom iemand zulke gruwelijke beelden kan bekijken, delen, er opgewonden van wordt, er de meest gruwelijke zaken bij gaat fantaseren”, schrijft De Pauw. Toch besloot ze geen contact op te nemen, bewust van de zinloosheid hiervan. Ze zag in dat Pichal geen verantwoordelijkheid wilde nemen voor zijn daden.
Ondanks de zware beschuldigingen tegen hem, blijft Pichal de schuld elders zoeken. In plaats van zijn verantwoordelijkheid onder ogen te zien, richt hij zijn pijlen op de media en hun rol in zijn zaak. Dit gebrek aan zelfinzicht en zijn poging om de aandacht af te leiden van zijn eigen wangedrag, werpen een somber licht op zijn houding. Het lijkt alsof hij zichzelf meer als slachtoffer ziet van de situatie dan als dader, wat het beeld versterkt van iemand die zijn moreel kompas volledig kwijt is.