De nieuwe zaakvoerders van erfgoedcafé ‘Het Goudblommeke in Papier’ in Brussel hebben hun eigen muren gecensureerd. Het café telt één van de weinige overdekte stripmuren in de hoofdstad, en dit uit de reeks Stam & Pilou van artiesten De Marck en De Wulf. Op de prent is te zien hoe een man met enig plezier kijkt naar het achterwerk van een bevallige dame, maar dat is onbetamelijk en seksistisch volgens de nieuwe uitbaters. Peter Lombaert – ook actief bij Groen als schepen in Overijse – heeft daarom samen met zijn collega-zaakvoerders de prent laten bedekken met een zeil. Dat meldt de VRT.
Het erfgoedcafé Het Goudblommeke in Papier was tot eind mei 2023 maandenlang dicht na het faillissement van de vorige eigenaars. Het café telt een van de enige stripmuren in Brussel die binnenin een gebouw staat. Maar daar komt verandering in, of tenminste: de stripmuur wordt bedekt met een zeil.
“De nieuwe uitbaters mikken op een jong publiek en ze vinden zich niet terug in de tekening”, zo vertelt Peter Lombaert van de vereniging achter Het Goudblommeke. “Oude mannen die gluren onder de rokken van jonge vrouwen vinden ze te seksistisch. De tekening overschilderen was geen optie, de uitbaters willen ook respect hebben voor het erfgoed. Ze weten ook dat alles in het café beschermd is en dat ze heel voorzichtig moeten zijn. Daarom hebben ze voor deze tussenoplossing gekozen.”
Groen en PS hebben oor naar radicale kreten van woke activisten
Opmerkelijk, Lombaert is ook actief voor Groen. Sinds 2019 is hij immers schepen in het Vlaams-Brabantse Overijse.
De prent is niet de enige stripmuur die onder vuur staat in Brussel. De feministische actiegroep ‘Noms Peut-Être/Vrouwen de straat op!’ vroeg zo al om de ‘canceling’ van maar liefst 13 stripmuren met Kleine Robbe, Kiekeboe en Stam & Pilou, wegens “te seksistisch of racistisch”. En dit woke activisme blijft niet zonder resultaten. Het PS-bestuur van de stad Brussel liet al bij verschillende muren QR-codes plaatsen om ‘context en duiding’ mee te geven.
Wie in Het Goudblommeke vraagt om de tekening nog te zien, zou dat nog kunnen doen, belooft Lombaert. Tenzij “er veel jong volk zit dat zich ergert aan de tekening, [dan] blijft het doek dicht”.
