Het Vlaams Belang wil dat de Vivaldi-regering ophoudt met het radicale en islamistische regime in Iran als een legitieme onderhandelingspartner te aanzien. “Iedere poging om tot meer vrijheid te komen, wordt in die schurkenstaat bloedig onderdrukt”, reageert Kamerlid Ellen Samyn (Vlaams Belang) stellig in een mededeling. “Een jaar na Mahsa Amini is er met Armita Garawand opnieuw een meisje dat het niet correct dragen van de hoofddoek met de dood heeft moeten bekopen.”
Begin oktober werd tiener Armita Garawand, in de metro van de hoofdstad van Iran, door de zedenpolitie in coma geslagen. Intussen werd ze hersendood verklaard. “Volgens de autoriteiten van de schurkenstaat zou het 16-jarige meisje het bewustzijn verloren hebben als gevolg van een lage bloeddruk”, licht Samyn toe. “Maar verscheidene ngo’s spreken dat tegen en zijn stellig dat Garawand zodanig brutaal mishandeld werd dat het haar uiteindelijk fataal werd.”
Draconisch regime in Iran
Dit trieste verhaal doet meteen denken aan dat van de eveneens door de Iraanse zedenpolitie gearresteerde en doodgeslagen Mahsa Amini. Vorig jaar zagen we nog hevige protesten in Iran ten gevolge van haar dood. “Een van de voortrekkers van de protesten, Narges Mohammadi, werd ondertussen internationaal beloond met de Nobelprijs voor de Vrede, maar in haar eigen land met een verblijf in de gevangenis”, vervolgt het Kamerlid. “Maar dat was niet de enige wraak van het Ayatollah-regime op de protesten. Het Iraanse parlement heeft sindsdien ook al voorzien in draconische bestraffingen bij overtredingen van de islamitische kledingvoorschriften.”
“Het is duidelijk dat de veranderingen die door Iran beloofd werden na de dood van Amini, zoals het opdoeken van de beruchte zedenpolitie, praat voor de vaak waren”, besluit Samyn. “Dit alles was slechts een poging om de lont uit het kruitvat van de protesten te halen en het Westen zand in de ogen te strooien: het regime blijft zijn repressie tegen vrouwen die streven naar meer vrijheid opdrijven. De federale regering mag in geen geval Teheran nog als een onderhandelingspartner beschouwen.”
Lees ook: