Gisteren legde Marie-Colline Leroy (Ecolo), als opvolger van haar omstreden partijgenote Sarah Schlitz, als nieuwe staatssecretaris voor Gendergelijkheid, Gelijke kansen en Diversiteit de eed af. Ondanks het recente schandaal is er bij de partij geen sprake van zelfreflectie, zo meldt Doorbraak. “Schlitz deed wat vele mannen niet kunnen”, aldus Ecolo-covoorzitter Jean-Marc Nollet.
“Ik weiger het woord ‘schandaal’ in de mond te nemen!”, reageert Nollet in L’Avenir. “Sarah Schlitz heeft blunders begaan, dat is zeker. Ze heeft dat in de parlementscommissie erkend. Op elk van de feiten waarover Sarah in het parlement werd ondervraagd, antwoordde ze wat ze wist op het moment dat ze werd ondervraagd. Er was ongelukkige communicatie. Maar sorry: de schandalen, die moet u elders zoeken.”
“Ecolo heeft minder ruimte om fouten te maken, dat is duidelijk, en we zijn ons ervan bewust”, gaat Nollet verder zonder schaamte. “Ik denk dat Sarah zich hierdoor elke ochtend in de spiegel kan kijken. Ik heb het gevoel dat anderen dat niet konden, en dat nu nog steeds niet kunnen. Schlitz legde de lat van ethiek en politieke verantwoordelijkheid precies daar waar die moest zijn, en waar vele mannen in de politiek ze niet kunnen plaatsen, terwijl daar zoveel meer reden voor was. Ik durf te hopen dat het ontslag van Sarah de standaard wordt en dat anderen dezelfde gevolgen trekken als het zover is.”
Ecolo gaat vol voor de woke ideologie
Op de vraagt of Schlitz haar ontslag te wijten valt aan haar fouten, of eerder een gevolg is van de strijd tegen wokeness door de oppositie, reageert de groene covoorzitter eveneens zonder schuldinzicht. “Woke is Martin Luther King. Het is het idee om wakker te worden en wakker te blijven, om oplettend te zijn, en om alle vormen van onrechtvaardigheid te bestrijden, vooral die tegen vrouwen. Dat is het werk van Sarah, in het bijzonder de wet op vrouwenmoorden.”
“België zal het eerste land worden dat een wereldwijde wet aanneemt ter bestrijding van vrouwenmoorden”, gaat Nollet verder in l’Avenir. “Dus, in die zin, ja: aangezien ze dat belichaamde, was ze onvermijdelijk een doelwit. Net als haar diep progressieve beleid, dat voor conservatieven moeilijk te accepteren is, omdat het precies het tegenovergestelde is van wat zij zich zelf voorstellen als regels, als normen, als visie op de samenleving. Schlitz was een doelwit, niet voor het eerst. En ik zeg u: dat zal ze hierna ook nog blijven, want ze blijft vechten.”
Leroy: geschoold in dezelfde dogma’s
De opvolger van Schlitz, Leroy, oogt rustiger qua stijl. Tot op heden bleef ze eerder onbekend. Ze is docente Frans aan een Henegouwse hogeschool. Sedert 2019 zetelt ze in de Kamer en is ze voorzitter van de commissie Werk, Sociale Zaken en Pensioenen.
Ideologisch verschilt ze echter niet van haar voorganger. Ze doceerde reeds over gender- en cultuurdiversiteit. In haar colleges stelde ze verder dat in de ideale wereld het predicaat ‘jongen’ of ‘meisje’ al van in het ziekenhuis, crèches en scholen zoveel mogelijk vermeden moet worden zodat kinderen zich kunnen ‘ontpoppen tot vrije individuen’ los van hun geslacht.
