Afgelopen week stond in teken van minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR). Na haar leugens omtrent het visumschandaal moesten er verschillende vragenuurtjes georganiseerd worden. Vorige donderdag was er dan een vertrouwensstemming over haar positie. Waar de groenen en de socialisten eerst kritisch waren over de liberale minister, stemden ze toch voor het behoud van Lahbib. Liegen in het parlement is blijkbaar normaal geworden. Is dit de politieke vernieuwing van Vivaldi?
Eind april moest toenmalig staatssecretaris voor Gelijke Kansen Sarah Schlitz (Ecolo) ontslag nemen door haar leugens in het parlement. Ze werd in het parlement beschuldigd van haar persoonlijk logo te gebruiken op overheidsgesponsorde websites en projecten. Dat is bij wet verboden en wordt gezien als persoonlijke reclame. Maar in plaats van verantwoordelijkheid te nemen en toe te geven dat ze bewust een fout had gemaakt, besloot Schlitz te liegen. Haar ontslag volgde niet veel later want de politieke wereld was niet gediend met leugens.
Ook nu is de politieke wereld niet opgezet met de leugens die Lahbib verkondigde omtrent het visumschandaal. Op korte tijd hebben twee regeringsleden in het parlement gelogen. De politieke vernieuwing van Vivaldi, zo blijkt.
Twee maanden na Schlitz is Lahbib aan de beurt
Nog geen twee maanden later begaat een tweede regeringslid een grove fout. Lahbib regelde de visa voor de Iraanse delegatie die vorige maand naar Brussel afzakte. Dit deed ze op verzoek van de Brusselse ex-staatssecretaris voor Internationale Aangelegenheden Pascal Smet (Vooruit). Na haar verklaringen in het parlement spraken heel wat partijen over leugens en onduidelijkheden. Waar het Vlaams Belang haar ontslag eiste, gingen de linkse regeringspartijen oorspronkelijk mee in dat verhaal. Bij de stemming over de motie van wantrouwen keerde links hun kar om Lahbib dan toch te behouden. Het verschil met Schlitz is dat premier Alexander De Croo (Open Vld) een hand boven Lahbib hield.
Nu is duidelijk geworden wat precies valt onder de voorgestelde politieke vernieuwing waar De Croo mee pronkte in 2020. Het gaat over leugens die de norm zijn geworden in het parlement.
