Op Kerstdag herdenken we niet alleen de geboorte van Christus, maar ook de ‘Christmas Truce’ van 1914. Maar terwijl soldaten aan het westfront hun wapens neerlegden en verbroederden op deze exacte dag 110 jaar geleden, misbruiken traditionele politici dit historische moment om illegale migratie te rechtvaardigen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam er een kort moment van vrede te midden van het conflict. Geallieerde en Duitse soldaten legden hun wapens neer, wisselden geschenken uit en speelden voetbal. Voor een korte tijd stonden de verbroedering en de vrede centraal, ondanks de diepgewortelde wrok.
Het moment gaf inspiratie voor verfilmde momenten en zelfs een bekroonde reclame vanwege winkelketen Sainsbury’s.
Een valse vergelijking
Vandaag zien we hoe traditionele partijen deze historische gebeurtenis misbruiken om hedendaagse illegale migratie te verdedigen. Zij trekken parallellen tussen de Vlaamse vluchtelingen tijdens beide wereldoorlogen en de migranten van nu.
Deze vergelijking is evenwel niet alleen misleidend, maar ook historisch incorrect. In plaats van dergelijke valse vergelijkingen te maken. De meeste vluchtelingen gingen naar buurlanden op loutere tientallen kilometers van hun vaderland, maar de meesten zouden ook terugkeren na afloop van de Grote Oorlog.
Daarom is het historisch billijk dat we de ‘Christmas Truce’ niet politiek instrumentaliseren, maar op een waardige manier herdenken, als een moment van oprechte verbroedering en tijdelijke vrede.
De Vlaamse vluchtelingen werden immers niet alleen gedwongen hun land te verlaten door oorlog – zij vonden tijdelijk onderdak in buurlanden met een vergelijkbare cultuur en gedeelde waarden. Ze zagen in voor eigen onderhoud, en zodra de situatie veilig was, keerden zij terug om Vlaanderen opnieuw op te bouwen. Dit staat in schril contrast met de huidige migratiestromen, waarbij velen om economische redenen migreren en vaak permanent blijven.
De huidige economische migratie naar Europa is van een heel andere aard. Het gelijkstellen van beide situaties bagatelliseert de realiteit van onze voorouders.
