Met de lokale doorbraak van het Vlaams Belang in Ranst, Brecht en Izegem heeft Groen een opvallend initiatief gelanceerd. De partij biedt een ‘safe space’ aan voor wie deze politieke ontwikkelingen en de democratie te veel worden. “We begrijpen dat dit voor velen een angstaanjagende realiteit is”, klinkt het bij Groen. Hun DM’s staan nu open voor gesprekken.
Het cordon sanitaire werd opnieuw doorbroken, en dat zorgt blijkbaar voor paniek in de groene rangen. Met het aanbieden van een virtuele schouder om op uit te huilen, probeert de kleinste partij van Vlaanderen hun achterban gerust te stellen. “We vinden het cordon sanitaire belangrijk omdat Vlaams Belang kwetsbare groepen niet respecteert”, verklaart de partij. Tegelijkertijd lijken ze vooral zichzelf te willen overtuigen dat hun principes nog overeind staan in een veranderend politiek landschap.
Angst of overdrijving?
De reactie van Groen roept vooral wenkbrauwen op. Het is alsof de bestuursakkoorden in Brecht en Izegem het einde van de democratie zouden betekenen. De keuze om een ‘safe space’ te lanceren, kan gezien worden als een politieke hyperbool die de kloof tussen Groen en de Vlaamse kiezer verder vergroot. Terwijl Groen paniek zaait, omarmen steeds meer gemeenten het Vlaams Belang als een legitieme bestuurskracht.
Groen stelt dat ze alleen willen samenwerken met partijen die “democratische waarden voorop stellen”. Maar de vraag blijft wat democratisch is aan het negeren van kiezers die het Vlaams Belang een bestuursmandaat gaven. Door het democratische proces af te doen als een bedreiging, lijkt Groen niet alleen het Vlaams Belang te bekritiseren, maar ook de kiezers die hen in het stemhokje hun vertrouwen gaven.
