De Europese Unie is bereid Tunesië in totaal meer dan 1 miljard euro te geven in ruil voor betere grenscontroles en maatregelen tegen mensensmokkel, zo meldt onder andere Politico. De Commissie wil de overeenkomst sluiten “zodra de nodige overeenstemming is bereikt”, zei Ursula von der Leyen van de Europese Commissie.
De Commissie overweegt tot 900 miljoen euro aan macro-financiële bijstand, en “als onmiddellijke stap zouden we nu al tot 150 miljoen euro aan begrotingssteun kunnen geven”, zei von der Leyen zondag in een persconferentie tijdens een bezoek aan Tunis.
Tunesië wil geen grenswacht worden
Na een ontmoeting met de Tunesische president Kais Saied in de hoofdstad, kondigde von der Leyen aan dat ze samen zouden werken aan een “alomvattend pakket van vijf pijlers”, waaronder “meer handel en investeringen” en “wederzijds voordelige samenwerking op het gebied van energie”.
De EU was ook bereid Tunesië 100 miljoen euro te geven voor grensbeheer, opsporing en redding, maatregelen tegen smokkel en andere initiatieven om het migratieprobleem aan te pakken, zei von der Leyen.
Voorafgaand aan de bijeenkomst had Saied gezegd dat zijn land niet zou accepteren dat het een grenswacht voor andere landen zou worden, toen hij de havenstad Sfax bezocht, het belangrijkste vertrekpunt voor migranten die per boot Italië proberen te bereiken. Er werd zondag dan ook geen overeenkomst gesloten.
De ‘nieuwe’ migratiedeal
De EU-landen bereikten vorige week nog een akkoord dat wordt beschouwd als een historisch migratieakkoord dat de manier waarop het continent asielzoekers verwerkt en herverdeelt een nieuwe vorm kan geven. “De EU-leiders willen dit verkopen als een pact voor minder migratie. Maar niks is minder waar”, aldus Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken in V-NIEUWS. “Men heeft geen enkele garantie dat de migratie zal stoppen.”
De EU is afhankelijk van derde landen zoals Tunesië. Wanneer zij weigeren migranten tegen te houden op het Afrikaanse continent, kan er van enige garantie inderdaad geen sprake zijn. Wellicht zal de Europese Commissie deze deal kunnen bekostigen met het geld dat lidstaten verplicht zullen zijn te betalen wanneer zij migranten niet willen opnemen. In de nieuwe migratiedeal staat immers dat een lidstaat hiervoor minstens 20.000 euro zal moeten betalen.
Tot slot doet de voorgestelde steun voor Tunesië denken aan de deal met Turkije in 2016, die doorheen de jaren al meerdere malen door de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan gebruikt werd om de Europese Unie te chanteren. Welke garantie is er dat de autocratische leider van Tunesië niet hetzelfde zal doen?
