Bart Brinckman, de meest vooraanstaande politieke journalist van De Standaard en Mediahuis tout court, is genadeloos voor de diplomatieke blunder van eerder deze week. In Brussel werd immers de burgemeester van Teheran met veel egards uitgenodigd. De burgemeester is een Iraanse hardliner die het regime voluit steunt, hetzelfde regime dat tot voor kort Olivier Vandecasteele had vastgezet. Hebben boter op het hoofd: Brussels burgemeester Philippe Close (PS), Brussels minister voor Internationale Zaken Pascal Smet (Vooruit) en federaal buitenlandminister Hadja Lahbib (MR). “In een normale democratie rollen er koppen.”
Eerder dit jaar werd een omstreden deal beklonken tussen België en Iran. Die deal laat toe dat gevangenen worden uitgewisseld. Concreet ging het om de Belgische ngo-medewerker Olivier Vandecasteele. Hij werd ten onrechte gevangengezet en pas vrijgelaten in ruil voor de vrijlating van de Iraanse diplomaat-terrorist Assadollah Assadi.
Maar alsof dit nog niet genoeg was, strooide men in Brussel zout in de wonde door Iraanse overheidsfunctionarissen – waaronder dus de burgemeester van Teheran, Alireza Zakani – en spionnen/’veiligheidsagenten’ samen met hen uit te nodigen. Die laatstgenoemden trokken zelfs naar een tegenbetoging om foto’s te nemen van de manifestanten.
“Diplomatie vereist soms dat er een deal gemaakt wordt met uitschot, maar moest dit?”
En er is veel politieke verantwoordelijkheid. Brussels burgemeester Philippe Close, Brussels minister voor Internationale Zaken Pascal Smet keurden beiden de uitnodiging goed, en de diensten van federaal buitenlandminister Hadja Lahbib (MR) leverden de nodige visa af, weliswaar pas na uitvoerige druk van Smet.
Bart Brinckman is dan ook genadeloos hard voor de blunder. “Diplomatie vereist soms dat er een deal gemaakt wordt met uitschot”, schrijft de journalistieke veteraan in zijn editoriaal. “Maar het is zeer de vraag of de aanwezigheid van de burgemeester ook maar iets opleverde. Integendeel, zijn kornuiten maakten beelden van tegenbetogers, altijd nuttig om op het thuisfront te misbruiken.”
“Ministeriële verantwoordelijkheid stelt in België al lang niks meer voor”, schrijft Brinckman nog over Lahbib en Smet die rustig aanblijven op hun positie. Maar: “de egards waarmee Brussel de burgemeester van Teheran ontving, zijn een politieke en diplomatieke schande. In een normale democratie rollen er koppen.”
