Politicologe Djemila Benhabib vecht al gedurende heel haar leven tegen islamisme. In België zegeviert het islamisme onder onze neus, maar men lijkt wel te doen alsof het helemaal niet bestaat. “Politici sluiten hun ogen voor de politieke islam in België, vooral in scholen”, vertelt ze aan De Tijd.
Benhabib werd geboren in Oekraïene, groeide vervolgens op in Algerije, studeerde politieke wetenschappen in Canada en eindigde uiteindelijk in Brussel, de hoofdstad van Europa, om haar strijd tegen de politieke islam verder te zetten. Het islamisme is een gepolitiseerde en radicale islam die streeft naar een samenleving die wettelijk gebaseerd is op de islam. Benhabib is vastberaden zich hiertegen te verzetten.
Politieke islam moet in de kiem gesmoord worden
België is blind voor het fenomeen van islamisme, vindt Benhabib. De recente aanslag van Abdesalem Lassoued in Brussel is het zoveelste bewijs daarvan, illustreert ze. Ze noemt Brussel dan ook het ‘epicentrum van de lobby van moslimstaten’. “Nog altijd hebben twee landen – Turkije en Marokko – het voor het zeggen als het over de Belgische islam gaat”, vertelt ze. “Knip die banden door.”
Compromis is volgens Djemila geen oplossing. “Veel te vaak wordt de kaart van het compromis getrokken”, zegt ze. “Maar de politieke islam begrijpt geen compromis, je moet die onmiddellijk in de kiem smoren.”
Islamisme in scholen
De voorbeelden die Benhabib kan geven over tekenen van islamisme in de samenleving zijn eindeloos, vooral op scholen. Het Evras-decreet zorgde bijvoorbeeld voor brandstichting en vandalisme in verschillende scholen in Wallonië.
Op den duur zijn leerkrachten bang om les te geven over bepaalde onderwerpen. “Het wordt tijd dat politici hun ogen niet langer sluiten voor de politieke islam, ook in onze scholen”, zegt Benhabib. “Als de neutraliteit van het onderwijs in twijfel wordt getrokken, komt de hele samenleving op een hellend vlak.”
Ook politici moeten neutraliteit uitstralen, vindt ze. Gesluierde schepenen en parlementsleden zijn haar bijvoorbeeld een doorn in het oog. “De neutraliteit is een grondwettelijk principe”, benadrukt ze aan De Tijd. “Ofwel hou je daaraan vast, ofwel niet. Een tussenweg bestaat niet.”
