Burn-outs en depressies zorgden in België voor een forse stijging van langdurig zieken. In vijf jaar tijd is het aantal mensen dat door een van deze psychische aandoeningen minstens een jaar niet kon werken met 43 procent toegenomen. Dat meldt Belga.
In de afgelopen vijf jaar is het aantal mensen dat langdurig niet kan werken vanwege burn-outs en depressies met 43 procent gestegen. Aan het eind van 2022 zaten er in ons land al minstens 125.700 personen thuis omdat ze minstens een jaar kampten met een van deze twee psychische aandoeningen. Dit blijkt uit recente cijfers van het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (Riziv).
Het Riziv verstrekt specifieke statistieken over burn-outs en depressies, omdat er onder beleidsmakers en werkgevers een grote vraag is naar meer inzicht in deze problematiek. Het instituut benadrukt dat deze cijfers waarschijnlijk een onderschatting zijn, omdat statutaire ambtenaren, inclusief vastbenoemde leerkrachten, niet in de statistieken worden opgenomen, aangezien zij buiten de ziekte- en uitkeringsverzekering vallen.
Stijging het grootst onder vrouwen
Burn-outs en depressies vormen de motor achter het hoge aantal inactieven in ons land. Het totale aantal mensen in invaliditeit is sinds het begin van de jaren 2000 gestaag gestegen. In 2022 overschreed het aantal inactieven de grens van een half miljoen (502.371). Binnen deze groep is de stijging het grootst onder vrouwen, die maar liefst 69 procent uitmaken van het totaal aantal mensen in invaliditeit als gevolg van burn-outs en depressies.
Daarnaast blijkt dat ons land in 2021 meer dan 1,8 miljard euro uitgaf aan uitkeringen voor mensen die langer dan een jaar niet konden werken vanwege depressies of burn-outs. Dit is bijna 60 procent meer dan vijf jaar eerder, aldus het Riziv.
Betere begeleiding en herintegratie
Het Vlaams Belang wil mensen die langdurig ziek zijn helpen. Ze stellen een betere begeleiding voor en de mogelijkheid tot gedeeltelijke herintegratie op de arbeidsmarkt. Volgens het Vlaams Belang moet de noodzakelijke hervorming van de arbeidsmarkt ertoe leiden dat werken aantrekkelijker wordt, zowel voor huidige werknemers als voor werkzoekenden. Ze willen dit bereiken door hogere nettolonen en een betere balans tussen werk en gezin te voorzien.