Minister van Ontwikkelingssamenwerking Caroline Gennez (Vooruit) wil 2,4 miljoen euro aan openstaande schulden van Mozambique kwijtschelden, in ruil voor klimaatinvesteringen in dat land. Dit kadert in een samenwerkingsakkoord van 2023 tot 2028, goed voor een totaal van 25 miljoen euro. “Dit is een toepassing van het antiwesterse ‘loss and damage’-principe, waarbij men het Westen verantwoordelijk acht voor de gevolgen van de klimaatverandering in de derde wereld”, stelt Kamerlid Ellen Samyn (Vlaams Belang) in een mededeling. “Op die manier culpabiliseert ze onze belastingbetalers, die opdraaien voor het klimaatbeleid van Afrikaanse landen.”
Mozambique staat om en bij de 5,6 miljoen euro in het rood bij België. Gennez is bereid daar minstens 2,4 miljoen euro van kwijt te schelden indien het land belooft dat geld te investeren in klimaatbeleid. Dat bedrag zou Mozambique dan overmaken op de rekening van het Belgisch Ontwikkelingsagentschap Enabel, dat de middelen dan zal investeren in klimaatprojecten in het Afrikaanse land. “Het Belgisch aandeel van de wereldwijde CO2-uitstoot bedraagt minder dan 0,3 procent”, reageert Samyn. “Toch stelt de minister onze belastingbetaler verantwoordelijk voor klimaatschade en klimaatbeleid in een land als Mozambique.”
Schulden Mozambique kwijtschelden geeft verkeerd signaal
Of de schulden die Mozambique kwijtgescholden krijgt, correct geïnvesteerd zullen worden, is evenzeer iets waar het Vlaams Belang vraagtekens bij plaatst. “Veel meer nog dan klimaatschade heeft dat land te kampen met endemische corruptie”, vervolgt het Kamerlid. “De minister zet de naïeve Sinterklaaspolitiek van haar voorgangers en partijgenoten Frank Vandenbroucke en Meryame Kitir vrolijk verder. Door geld te vergooien aan regimes die ons beloven in klimaat te investeren, maar met die centen gewoon hun eigen zakken vullen.”
Volgens de Vlaams-nationalistische partij wordt hiermee een zoveelste verkeerd signaal richting Afrikaanse landen gestuurd. “Door schulden kwijt te schelden onder het mom van klimaatinvesteringen geven wij de boodschap dat Afrikaanse landen nog kwistiger mogen omspringen met hun belastinggeld dan ze nu al doen”, besluit Samyn. “Dit zet de deur wagenwijd open voor nog meer schulden en vervolgens nog meer kwijtscheldingen, waarbij de hardwerkende Vlaming traditiegetrouw het gelag betaalt.”